Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Γραμμα που δεν θα λαβεις ποτε.

Πριν λιγο εκατσα και διαβασα την δικη μας ιστορια,μηνυματα σαν ερωτικα γραμματα,απεσταλμενες σκεψεις χωρις απαντηση.Σαν παραμυθι.Ποσο μ'εχεις πληγωσει αληθεια;Μα ποσο ακομα σ'αγαπω;Μια πληγωμενη αποστολεας,απογοητευμενη,χωρις αλλες αντοχες και δυναμεις που προσπαθουσε το αδυνατο!Οπαραληπτης σπανια εκανε αισθητη την παρουσια του.Παρ'ολα αυτα εστελνε μικρα σημειωματα,ατελεις προτασεις χωρις νοημα,μα ενα νοημα ξεχωριστο για το κοριτσι του παραμυθιου.Θα στο πω...Σ'αγαπω τοσο δυνατα που ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΠΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΟΥ.Βλεπεις οταν μια φορα το σκληρο κοριτσι πιαστει τα βραδια να δακριζει τοτε σημαινει οτι υπαρχει κατι το διαφορετικο πλεον σ'αυτην!Kαποια στιγμη ερχεται ομως η ευτυχια.Ο αλλωτε σιωπηλος παραληπτης των ευθραυστων συλλαβων δενεται σιγα σιγα..Ισως μεσα μου να γινονται ολα ιδανικα μα ποτε αληθεια δεν με αφησες να σε αφησω.Απο καιρο λαμβανω τις δικες σου επιστολες,οχι ερωτα αλλα αλλοκοτης ελξης.Σαν μαγνητης,σαν...δεν ξερω.Εγω παντως ειμαι ευτχισμενη!Εισαι διπλα μου με εναν αλλιωτικο τροπο,ΜΑ πως θα μπορουσε να μην ηταν αυτος αλλοκοτος..ειμαστε και οι δυο τοσο παραξενα πλασματα.Δεν το νιωθεις ακομα αλλα εγω ειμαι σιγουρη μικρε μου ξεναγε,καποτε δεν θα χρειαζεται να στελνουμε αστειες,αδεξιες επιστολες.Θα σου λεω καθε μερα ενα διαφορετικο γραμμα αγαπης.Ξερεις γιατι;Γιατι εισαι το κλειδακι μου και μονο εσυ ταιριαζεις στη χαζοκλειδαρια μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου